Pechar

• Sobre unha antiga igrexa prerrománica, ergueuse esta construción obra dos mestres tudenses Novas de Páramos en 1729 segundo lenda que figura na edificación. Ten clara inspiración no barroco compostelán de Simón Rodríguez.

• Presenta unha planta rectangular con ábsida, hoxe octogonal por efecto de reformas que ampliaron o perímetro ata o nivel dos contrafortes. Ten tres naves, as laterais moi estreitas.

• Destaca na súa fachada a torre, grande en comparación co resto da construción.
Na porta podemos distinguir unha fornela coa figura do Divino Salvador coa bola do mundo na man e uns adornos con molduras, pináculos e lambrequíns.
Entre os adornos destaca unha coroa que preside un escudo perfilado e unha decoración exuberante en placas tan característica da época.
Sobre este corpo érguese o campanario propiamente dito enmarcado nunha sorte de balconada e rematado nunha cúpula octogonal.

• A casa reitoral foi inaugurada no 1679. No seu recinto foron atopados unha tapa sepulcral e diversas ménsulas castrexas o que demostra a importancia deste lugar dende moi antigo.
É salientable, tamén, o escudo heráldico cos emblemas da familia fundadora e unha efixie do Santísimo Sacramento.

• Tamén podemos contemplar no adro un conxunto de tres cruces, tendo a central imaxe de Cristo e a Virxe e un capitel con figuras de anxos. Fronte á ábsida atopamos outro calvario sen imaxes nas cruces.

• Non lonxe podemos observar un pombal ben conservado.

• A riqueza deste conxunto débese ao padroado dos Mondragón. Esta liñaxe presente en Galicia dende o s. XVI e ten como principal representante ao Marqués de Santa Cruz.